معنی هنری فوندا

برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در سال 1981 میلادی

برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن در سال 1971 میلادی

برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن در سال 1978 میلادی

هنری. [هَُن َ] (ص نسبی) اهل هنر. هنرمند. هنرور:
خواجه ٔ سید ابوسهل رئیس الرؤسا
احمدبن الحسن آن بارخدای هنری.
فرخی.
آن هنری خواجه ٔ جلیل چو دریاست
با هنربیشمار و گوهر بی عد.
منوچهری.
آفرین زآن هنری مرکب فرخ پی تو
که به یک شب ز بلاساغون آید به طراز.
منوچهری.
هنری سرفکنده چون لاله است
که کلاهش به سر ندوخته اند.
خاقانی.
هرکو هنری است و عیب خود گفت
با جان هنر قرین شمارش.
خاقانی.
|| دلیر: سام نریمان را پرسیدند که آرایش رزم چیست ؟ گفت: فر ارجمند شاه، دانش سپهبد بارای و مبارز هنری. (نوروزنامه).

خوش هنری. [خوَش ْ / خُش ْ هَُ ن َ] (حامص مرکب) باهنری. صاحب هنری. با هنر خوب بودن:
صبا به خوش هنری هدهد سلیمان است
که مژده ٔ طرب از گلشن سبا آورد.
حافظ.

بی هنری. [هَُ ن َ] (حامص مرکب) حالت و چگونگی بی هنر. بی وقوفی. ناکارآزمودگی. (ناظم الاطباء). || بی مایگی و بی کمالی. فقد فضیلت و کمال. بی کمالاتی:
چون سپیدار سر ز بی هنری
از ره مردمی فرونارند.
ناصرخسرو.
تاک رز از انگور شد گرامی
وز بی هنری ماند بید، رسوا.
ناصرخسرو.
قاید بخت بود بی هنری.
سیف اسفرنگ.
از بی هنری و بی وفایی
یاران همه کرده زو جدایی.
نظامی.
بکوش خواجه و از عشق بی نصیب مباش
که بنده را نخرد کس به عیب بی هنری.
حافظ.

هنری کردن. [هَُ ن َ ک َ دَ] (مص مرکب) هنرمند ساختن. باهنر کردن. || شجاعت در کسی به وجود آوردن. دلیر کردن:
بر سر من تاج دین نهاده شود
دین هنری کرد و بردبار مرا.
ناصرخسرو.

کالبدشناسی هنری. [ب َ / ب ُ ش ِ ی ِ هَُ ن َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) شناختن کالبد انسان و یا حیوان و یا احجام و اشکال از نظر هنر و استتیک.

زمانی که کودکی به دنیا می آورید، همه ی جنبه های روحی، روانی و حتی کار و کردار زندگیتان دگرگون می شود.

صفتی است برای آثار یا بازیگران شاخصی که برگزیده و گزیده کارند. مشخصه اصلی آنها اندیشه ورزی و اندیشه سازی است. آثاری چون « هامون » اثر جاودانه ی مهرجویی درایران وسه گانه ی کیلو فسکی (سفید، آبی، قرمز) درسینمای جهان اشخاصی مانند کوبریک درکارگردانی وبازیگر فقیدی چون مارلون براندو دردوران اوج بازیگری، نمونه ی بارز آثار واشخاص هنری هستند.

سایاگ هنری

رخشاره ی هنری

باهنر، هنرمند

آن چه که در آن هنر به کار رفته، هنرور، هنرمند. [خوانش: (~.) (ص نسب.) منسوب به هنر. ]

هنرمند، باهنر، اهل هنر،

406